مقایسه میزان یادداری کوتاه مدت و درازمدت در یادگیری زوج های متداعی انگلیسی - فارسی به روش های واژه کلید و تکرار

تحقیقات پیشین درخصوص کارآمدی روش واژه کلید که یکی از تدابیر یادگیری لغات زبان خارجی است بخصوص در درازمدت تصویر متناقضی ارائه داده اند. برخی از تحقیقات، یادداری لغات را هم در کوتاه مدت و هم در دراز مدت در روش واژه کلید بیش از تکرار گزارش کرده و شمار دیگری از پژوهش های انجام یافته، در درازمدت روش تکرار را مفیدتر ارزیابی نموده اند. تحقیق حاضر باهدف یافتن پاسخی به این تناقضات و مقایسه یادداری کوتاه مدت و درازمدت در یادگیری لغات انگلیسی و معادل آنها به زبان فارسی با استفاده از دو روش مذکور طرح گردید. 126 دانش آموز پسر پایه سوم متوسطه بعنوان آزمودنی در تحقیق مشارکت نمودند. نیمی از دانش آموزان به گروه واژه کلید ونیمی دیگر به گروه تکرار تخصیص یافته و براساس میانگین نمراتشان در دروس زبان1 و زبان 2 با یکدیگر همتا شدند. فهرست لغات ارائه شده به گروه واژه کلید حاوی 40 واژه انگلیسی به همراه تلفظ و معادل فارسی و همچنین واژه کلید در چارچوب یک جمله بود. همان واژه ها و به همان تعداد همراه تلفظ و معادل فارسی در فهرستی دیگر در اختیار گروه تکرار قرار گرفت. هیچیک از آزمودنی های گروه تکرار، آموزشی ارائه نگردید واز آنان خواسته شد از طریق تکرار، لغات و معادل آنها را حفظ کنند. آزمودنی های هر دو گروه بلافاصله پس از مطالعه فهرست لغات و 15 روز بعد مورد آزمون قرار گرفتند. آزمون دوم بدون اطلاع قبلی آزمودنی ها بعمل آمد. نتایج آزمون تی برای گروههای همتا نشان داد که هم در کوتاه مدت ‏‎(t=6/18, df=66 , p<001)‎‏ و هم دراز مدت ‏‎(t= 4/95, df = 62, p<0.001)‎‏ گروه واژه کلید بطور معنی داری در یادداری لغات عملکرد بهتری نسبت به گروه تکرار داشت.